Shelena

Thank you for the kind message. It is good to hear that it is possible to have it great even after a miscarriage. I have had two miscarriages and two biochemical pregnancies. I did not really have time tomprocess this yet, as I had to continue treatment as my fertility is further declining due to my age. I think that might be part of the emotions as well.

It is difficult for me to not wager my personal happiness on it. I have a small nephew and when I take care of him, it just makes me very happy. It makes me feel like I would be as happy or even happier with my own child. Also, I was abused as a child and I feel that I did not have parents that really loved me. It feel unfair that I am not able to experience the mother/child bond from the perspectives of a child as well as that of a motger.

I also tried to take care of my younger siblings when I was a child. I was able to provide them with some of the emotional support my parents failed to provide, but because I was too young myself I always felt like I was not able to give them what they need. I am an adult now and I feel like I am capable now of providing children with a safe and warm environment. And I feel like I have all this love to give, but there is no child to give it to. I do not know where to put it.

I don't know. Having a child will not fix all of this and a child does not exist to fix this or to make me happy. However, it could have been an area of my life that could have been beautiful and where I might have been able to give something and be valuable. And instead, this also does not work out and is another thing that goes on the pile of things that have failed in my life.

I agree that staking my life's success on it is not a good idea. But I am not sure what else I have left. I am trying to become a writer and I am writing down all my experiences from my youth and with my sister who passed away and my fertility treatments, and so on. Maybe it can help some people who experience the same things. I think that might be fulfilling maybe and a way to create something positive out of the things that feel negative now.

Sad and empty. I love kids. I had fertility treatments for years, but that did not work out. I will start IVF again in a couple of days. Hopefully it will work this time. It is one of my last chances.

I would like to adopt or have foster kids. However, I suffer from PTSD and in my country it is very difficult to adopt or foster if you have a background with mental illness. Even though my psychologist and the people in my environment all say that they think I would be able to do it and my partner does not have any mental illness, my chances are very low.

To be honest, looking any further than the next IVF makes me panic. I do not know how to live with not having kids and how to deal with that. I had a lot of bad stuff happen to me. Having children would be something I believe would have made me very happy. It feels like I failed at life. However, I just turned 40, so I know I need to give up at some point.

Ik denk dat dat heel vaak gebeurt met het idee dat als je maar zegt dat je voor vrijheid bent of voor democratie dat een deel van mensen je wel geloofd. Veel van die dictatoriale landen hebben toch ook niet voor niets "democratisch" in hun naam (Democratische Volksrepubliek Korea, Duitse Democratische Republiek, etc).

I have hyperphantasia according to these kinds of tests (although I am not sure how accurate they are). In any case, the ball was white with a green glow it was smooth and looked like plastic but no seams where the halves were joined, male, like a large blue bird I saw in a cartoon, a bit larger than a baseball, the table was a very long rectangle shape. It was also white. The ball was pushed very hard from one end of the table to the other and then it bounced on the wall, the floor and the ceiling. The room was a bit small, with only a very small window rectangular window. It was black behind the window. The room was also rectangle shaped, with concrete grey walls. It was a bit dark, but there was some artificial light from a lamp. The bird acted very cartoonish when pushing the ball. I think that is all.

Ja, dat is natuurlijk een goede vraag. Ik kan me echter niet voorstellen dat we echt compleet weerloos hiertegenover staan. Dat idee krijg je wel soms een beetje. Mijn ervaring is met mensen die in zo'n fuik zitten echt niet te overtuigen zijn van iets anders. Soms wel kort even, maar als je ze dan de volgende keer spreekt zitten ze er weer helemaal in. Misschien moet ik eens kijken naar het onderzoek op dat gebied. Misschien dat daar nog iets in staat.

Ik vind dit wel ingewikkeld. Om de EU simpelweg te beschuldigen van het niet serieus nemen van persvrijheid en vrijheid van meningsuiting is wel een heel eenzijdige manier om hiernaar te kijken. Volgens mij is het een stuk genuanceerder dan dat en is de afweging die je hier moet maken heel ingewikkeld.

Persvrijheid en vrije meningsuiting zijn natuurlijk rechten waar je alleen in hele uitzonderlijke omstandigheden inbreuk op zou moeten kunnen maken. In dit geval is de andere kant van het verhaal wel dat Rusland misinformatie gebruikt als een wapen om de verhoudingen binnen de EU te destabiliseren en wantrouwen naar de overheid en tussen groepen te versterken. We hebben in het verleden gezien dat dit soort strategieën goed kunnen werken omdat een deel van de bevolking daar heel gevoelig voor is. Zeker wanneer de misinformatie het vertrouwen in de overheid en Nederlandse pers ondermijnd, dan is het heel lastig om dit soort destabilisatie te voorkomen. Dit kan tot grote schade leiden aan de samenleving en een zwakkere positie van de EU naar o.a. Rusland.

De vraag is hoe we ons tegen dit wapen moeten verdedigen zonder de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting te schenden. Ik zie eerlijk gezegd geen manier waarop dat helemaal mogelijk is. De Russen maar hun gang laten gaan, lijkt me echt een risico voor de democratische rechtstaat en verzwakt onze verdediging tegen Rusland. Ik denk dus dat er wel degelijk een balans gevonden moet worden waarbij je de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting laat bestaan voor zover dat kan, maar inperkt op het moment dat het de Russen te veel mogelijkheid geeft om dit te misbruiken.

Dat is bij mij nog niet gebeurt.

Ik snap m ook niet

Die tweede is mijn versie van de hel

De egoïsten en empathielozen lijken het over te hebben genomen op dit moment. Echt verschrikkelijk dit. Ik schaam me diep voor Nederland wat dit soort dingen betreft.

Oh, door de opmerking hierboven over nagels door tweeën doen las ik dit heel anders. Geen leuk beeld in mijn hoofd.

Ik heb dat met Arnhem en Nijmegen. Heen idee waarom.